vinglen
1. ustø til beins
2. ha lett for å skifte meining og dermed vere vanskeleg å forhalde seg til
1. Býrí va' så tung at 'u vingla und' 'enni. Da våre vinglne då da kóme ifrå festæ.
2. An kan 'kji vère vinglen fysst an ska' take a viktig avgjærsle.
- Hankjønn
- vinglen
- Hokjønn
-
vinglí
- Inkjekjønn
-
vingli
- Fleirtal
-
vinglne
- Komparativ
-
vinglnare
- Superlativ
-
vinglnaste
- Bunden
-
- Hankjønn
-
vinglni
- Ho/inkjekjønn / feirtal
-
vinglne
- Komparativ hankjønn
-
vinglnari
- Superlativ hankjønn
-
vinglnasti
- Registreringsgrunn
- Dialektord / uttrykk
- Ordklasse
- Adjektiv
- Emne
-
Personlege eigenskapar
, Kropp og helse (menneske)
- Innlese av
- Gunhild Espetveit (2013)
Registrert: 20.05.2011
Oppdatert: 16.01.2013
Del
- Info for innlogga brukar:
-
- Kjelde:
- Sigurd Brokke
- Registrert av:
-
Sigurd Brokke
(20.05.2011)
- Korrekturlese av:
-
Sigurd Brokke
(16.01.2013)
- Oppdatert av:
-
Sigurd Brokke
(16.01.2013)