úvendelèg'e
(V)
ugrei t.d. framferd, usameleg
Sjå også úvendeleg (H).
Dèt va' den uvendelègaste framferd eg hèv' sétt i heile mitt lív.
- Hankjønn
- úvendelèg'e
- Hokjønn
-
úvendelèg
- Inkjekjønn
-
úvendelegt
- Fleirtal
-
úvendelège
- Komparativ
-
úvendelègare
- Superlativ
-
úvendelègaste
- Bunden
-
- Hankjønn
-
úvendelègji
- Ho/inkjekjønn / feirtal
-
úvendelège
- Komparativ hankjønn
-
ùvendelègari
- Superlativ hankjønn
-
úvendelègasti
- Registreringsgrunn
- Dialektord / uttrykk
- Ordklasse
- Adjektiv
- Vallemål / Hylestadmål
- Vallemål pga. bøying
- Emne
-
Anna
- Innlese av
- Knut K. Homme (2006)
Registrert: 15.09.2004
Oppdatert: 30.04.2018
Del
- Info for innlogga brukar:
-
- Kjelde (fritekst):
- Svein Jore
- Registrert av:
-
Svein Jore
(15.09.2004)
- Korrekturlese av:
-
Sigurd Brokke
(07.12.2005)
- Oppdatert av:
-
Sigurd Brokke
(30.04.2018)
- Intern kommentar:
- SB frå Knut J. Heddi, Hybygg-soga, "Adjektivsk å substantivsk sylske (slægtskab)", nr 134: Hokjønn: 1. Tunleitt 2. småbrugdi 3.uvendeleg. Hankjønn: 1. tunnleitt 2. småbrugden. Inkjekjønn: 1. tunnleitt 2. småbrugdi 3. uvendelegt. Substantiv: 1. Tunvængæ 2. Smårålegheit. SB: KJH har ikkje ført opp forklåringar på alle desse orda.
SB frå Knut J. Heddi, Hybygg-soga, "Adjektivsk å substantivsk sylske (slægtskab)", nr 138. Hokjønn 1. sjåg 2. skokk 3. bei 4. sjæv. Hankjønn 1. sjågæ 2. skakkæ 3. beinæ 4. sjævæ. Inkjekjønn 1. sjågt 2. skakt 3. beint 4. sjævt. Substantiv: 1. Blindinge 2. Skjækjingje 3. Slonnk, beilei 4. Uvendelegheit. SB: KJH har ikkje ført opp forklåringar på alle desse orda.