øygleleg
(H)
om person som granskar eit eller anna nøye i smug
Torjús va' så øygleleg dèr 'an sat løynte si å fýgde mæ.
- Hankjønn
- øygleleg
- Hokjønn
-
øygleleg
- Inkjekjønn
-
øygleleg
- Fleirtal
-
øygleleg
- Komparativ
-
øyglelegare
- Superlativ
-
øyglelegaste
- Bunden
-
- Hankjønn
-
øygleleg
- Ho/inkjekjønn / feirtal
-
øygleleg
- Komparativ hankjønn
-
øyglelegari
- Superlativ hankjønn
-
øyglelegasti
- Registreringsgrunn
- Dialektord / uttrykk
- Ordklasse
- Adjektiv
- Vallemål / Hylestadmål
- Hylestadmål pga. bøying
- Emne
-
Personlege eigenskapar
- Innlese av
- Sigurd Brokke (2023)
Registrert: 12.04.2018
Oppdatert: 10.05.2018
Del
- Info for innlogga brukar:
-
- Kjelde:
- Knut Jonson Heddi
- Registrert av:
-
Sigurd Brokke
(12.04.2018)
- Korrekturlese av:
-
Sigurd Brokke
(10.05.2018)
- Oppdatert av:
- Sigurd Brokke (11.02.2023)
- Ukjent ord, sikker kjelde
- Intern kommentar:
- SB, frå KJH, Hybygg-soga, substantiv nr 153, øyglæ / øygleleg: Ein som nauaktar a ting i smug.