viss'e
1. treffsikker (td til å kaste ein snøball)
2. fast (td fast gjest i ei forsamling eller møte)
Sjå også visse og vissórdig'e.
1. Tóre æ så viss fysst 'u kastar, 'u hǿver mest'e kverr gong.
2. Sigúrd æ så viss'e ti' mǿte, han trøytnar alli. Tarjei æ viss'e som kråkâ om våri.
- Hankjønn
- viss'e
- Hokjønn
-
viss
- Inkjekjønn
-
visst
- Fleirtal
-
visse
- Komparativ
-
vissare
- Superlativ
-
vissaste
- Bunden
-
- Hankjønn
-
vissi
- Ho/inkjekjønn / feirtal
-
visse
- Komparativ hankjønn
-
vissari
- Superlativ hankjønn
-
vissasti
- Registreringsgrunn
- Annleis bruk / tyding
- Ordklasse
- Adjektiv
- Emne
-
Anna
- Innlese av
- Gunhild Espetveit (2013)
Registrert: 07.12.2004
Oppdatert: 16.05.2018
Del
- Info for innlogga brukar:
-
- Kjelde:
- Sigurd Brokke
- Registrert av:
-
Svein Jore
(07.12.2004)
- Korrekturlese av:
-
Sigurd Brokke
(16.01.2013)
- Oppdatert av:
-
Sigurd Brokke
(16.05.2018)
viss'e
'An lýt vèr' viss'e ska' an slå hardt mæ sleggje. photo_camera Sigurd Brokke (28.03.2014)
Intern kommentar: