vanlèg'e
(H)
vanleg
Sjå også adverbet vanleg (H) og adjektivet vanelèg'e (V).
Vanlèg'e mat'e æ best'e i lengdinn.
- Hankjønn
- vanlèg'e
- Hokjønn
-
vanlèg
- Inkjekjønn
-
vanlegt
- Fleirtal
-
vanlège
- Komparativ
-
vanlegare
- Superlativ
-
vanlegaste
- Bunden
-
- Hankjønn
-
vanlègji
- Ho/inkjekjønn / feirtal
-
vanlège
- Komparativ hankjønn
-
vanlegari
- Superlativ hankjønn
-
vanlegasti
- Ordklasse
- Adjektiv
- Vallemål / Hylestadmål
- Hylestadmål
- Emne
-
Anna
- Innlese av
- Sigurd Brokke (2024)
Registrert: 17.02.2005
Oppdatert: 06.10.2005
Del
- Info for innlogga brukar:
-
- Registrert av:
-
Svein Jore
(17.02.2005)
- Korrekturlese av:
-
Sigurd Brokke
(06.10.2005)
- Oppdatert av:
- Sigurd Brokke (15.08.2024)
- Intern kommentar:
- Møte 16.02.2005: OJH = vanleg, OJR trur vanleg'e mann'e / bíl'e
TH trur vanleg er eit nytt ord, og at almindeleg er det beste ordet.
SJ: vaneleg?