gjèrug'e
1. person som er fæl til å arbeide (H).
2. gjerrig med pengar
Sjå også passig'e.
1. Jón æ allstǿtt så gjèrug'e, 'an tèke 'kji kveldi fyrr'ell i ní-tí'inn.
2. 'An va' så gjèruge at 'an alli gav nåkå då fókk kóme rundt mæ bysse.
- Hankjønn
- gjèrug'e
- Hokjønn
-
gjèrug
- Inkjekjønn
-
gjèrugt
- Fleirtal
-
gjèruge
- Komparativ
-
gjèrugare
- Superlativ
-
gjèrugaste
- Bunden
-
- Hankjønn
-
gjèrugji
- Ho/inkjekjønn / feirtal
-
gjèruge
- Komparativ hankjønn
-
gjèrugari
- Superlativ hankjønn
-
gjèrugasti
- Ordklasse
- Adjektiv
- Emne
-
Personlege eigenskapar
- Innlese av
- Knut K. Homme (2011)
Registrert: 29.08.2005
Oppdatert: 21.04.2018
Del
- Info for innlogga brukar:
-
- Kjelde (fritekst):
- Knut Arne Rysstad
- Registrert av:
-
Sigurd Brokke
(29.08.2005)
- Korrekturlese av:
-
Sigurd Brokke
(13.04.2011)
- Oppdatert av:
-
Sigurd Brokke
(21.04.2018)
- Intern kommentar:
- SB: arbeidsgjerug, valleord? -tyding 2
SB frå Knut J. Heddi, Hybygg-soga, "Adjektivsk å substantivsk beslegtning". 218, ungæ, gravligæ, jerugæ, passigæ, nyttugæ: Ungdom, gravligheit, jerugheit, passigheit, nyttugheit.