ulkelèg'e
(V)
uappetitteleg, motbydeleg, ufyseleg
Sjå også adverbet ulkelèg (V), adjektivet ulkeleg (H) og ulk'e.
'An tótte det va' a ulkelegt arbei'. Katten dreit på kjykkentili, å fý, det va' a ulkelèg mukke.
- Hankjønn
- ulkelèg'e
- Hokjønn
-
ulkelèg
- Inkjekjønn
-
ulkelegt
- Fleirtal
-
ulkelège
- Komparativ
-
ulkelègare
- Superlativ
-
ulkelègaste
- Bunden
-
- Hankjønn
-
ulkelègji
- Ho/inkjekjønn / feirtal
-
ulkelège
- Komparativ hankjønn
-
ulkelègari
- Superlativ hankjønn
-
ulkelègasti
- Ordklasse
- Adjektiv
- Vallemål / Hylestadmål
- Vallemål pga. bøying
- Emne
-
Personlege eigenskapar
, Anna
- Innlese av
- Knut K. Homme (2005)
Registrert: 27.07.2004
Oppdatert: 28.04.2018
Del
- Info for innlogga brukar:
-
- Registrert av:
-
Svein Jore
(27.07.2004)
- Korrekturlese av:
-
Sigurd Brokke
(09.03.2005)
- Oppdatert av:
-
Sigurd Brokke
(28.04.2018)
- Intern kommentar:
- SB frå Knut J. Heddi, Hybygg-soga, "Adjektivsk å substantivsk beslegtning", nr 230. Hokjønn: Omgjengeleg, virki, stuvi, flosi, ulkeleg. Hankjønn: Omgjengeleg, virken, stuven, flosen, ulken. Inkjekjønn: Omgjengelegt, virke, stuvi, flosi, ulknæ. Substantiv: Omgjengelegheit, virkelegheit, stutæ (SB: stuvæ?), ulkæ, flosefantæ, smikhuse (SB:?). Hokjønn fleirtal: Ulko, hankjønn fleirtal: Ulka. SB: KJH har ikkje ført opp forklåringar på desse orda.
- Dialekt døme (for lydfil)
- Vallemål
ulkelèg'e
Slævun æ ulkelège, men gjiftige æ da inkji. photo_camera Sigurd Brokke (03.08.2012)
Intern kommentar: