hǿg'e
grei, greitt, lageleg, noko ein treng Sjå også greilèg'e (V), greilèg'e (H), hendig'e, tægelèg'e (V), tægeleg (H), hǿgt, úhǿg'e og úhǿgt.
Det æ hǿgt mæ vé'emaskjín, itt an steller si vé'en sjave.
- Hankjønn
- hǿg'e
- Hokjønn
-
hǿg
- Inkjekjønn
-
hǿgt
- Fleirtal
-
hǿge
- Komparativ
-
hǿgare
- Superlativ
-
hǿgaste
- Bunden
-
- Hankjønn
-
hǿgji
- Ho/inkjekjønn / feirtal
-
hǿge
- Komparativ hankjønn
-
hǿgari
- Superlativ hankjønn
-
hǿgasti
- Ordklasse
- Adjektiv
- Emne
-
Dyr
, Personlege eigenskapar
, Anna
- Innlese av
- Knut K. Homme (2006)
Registrert: 27.07.2004
Oppdatert: 30.04.2018
Del
- Info for innlogga brukar:
-
- Registrert av:
-
Svein Jore
(27.07.2004)
- Korrekturlese av:
-
Sigurd Brokke
(19.09.2005)
- Oppdatert av:
-
Sigurd Brokke
(30.04.2018)
- Intern kommentar:
- SB frå Knut J. Heddi, Hybygg-soga, "Adjektivsk å substantivsk sylske (slægtskab)", nr 137. Hokjønn 1. brysam 2. høg 3. håg 4. låg. Hankjønn 1. brysamæ 2. høgæ 3. hågæ 4. lågæ. Inkjekjønn 1. brysamt 2. høgt 3. hågt 4. lågt. Substantiv: 1. Bryri 2. høgti og høgheit 3. håg=hægd;høgde 4. lægd (fordjuping) SB: KJH har ikkje ført opp forklåringar på alle desse orda.