vísklèg'e
(V)
1. velkledd
2. høvisk framferd
Sjå også vískleg.
1. 'An gjekk mæ vísklège klæi om det va' midt i vikunn.
2. Èg tikje Òlâv hèv' så vísklèg a framfær.
- Hankjønn
- vísklèg'e
- Hokjønn
-
vísklèg
- Inkjekjønn
-
vísklegt
- Fleirtal
-
vísklège
- Komparativ
-
vísklègare
- Superlativ
-
vísklègaste
- Bunden
-
- Hankjønn
-
vísklègji
- Ho/inkjekjønn / feirtal
-
vísklège
- Komparativ hankjønn
-
vísklègari
- Superlativ hankjønn
-
vísklègasti
- Registreringsgrunn
- Dialektord / uttrykk
- Ordklasse
- Adjektiv
- Vallemål / Hylestadmål
- Vallemål pga. bøying
- Emne
-
Personlege eigenskapar
- Innlese av
- Gunhild Espetveit (2013)
Registrert: 02.11.2005
Oppdatert: 29.04.2018
Del
- Info for innlogga brukar:
-
- Kjelde:
- Knut K. Homme
- Registrert av:
-
Svein Jore
(02.11.2005)
- Korrekturlese av:
-
Sigurd Brokke
(16.01.2013)
- Oppdatert av:
-
Sigurd Brokke
(29.04.2018)
- Intern kommentar:
- SB frå Knut J. Heddi, Hybygg-soga, "Adjektivsk å substantivsk sylske (slægtskab)", nr 232. Hokjønn: 1. kludri (SB: noko usikkert pga retting på arket) 2. klattri 3. teiol 4. viskleg. Hankjønn: 1. kludri 2. klattren 3. teiolæ 4. visklege. Inkjekjønn: 1. (SB: ?) 2. (SB: ?) 3. teiolt 4. visklegt. Substantiv, hokjønn: Kluddræ, klattræ, viskegheit. Hankjønn: Kluddri, klattri. SB: KJH har ikkje ført opp forklåringar på alle desse orda.