burven
1. ugrei framferd (tek lite omsyn)
2. unøyen, ufin, ugrei (manglar "sosiale antenner")
Sjå også burvi.
1. Den burvni sveikadden varte alli líka, 'an gjåre barre som 'an villi sjav'e.
2. Herjús va' så burven, 'an gjåre mest'e ingjenting greitt.
- Hankjønn
- burven
- Hokjønn
-
burví
- Inkjekjønn
-
burvi
- Fleirtal
-
burvne
- Komparativ
-
burvnare
- Superlativ
-
burvnaste
- Bunden
-
- Hankjønn
-
burvni
- Ho/inkjekjønn / feirtal
-
burvne
- Komparativ hankjønn
-
burvnari
- Superlativ hankjønn
-
burvnasti
- Registreringsgrunn
- Dialektord / uttrykk
- Ordklasse
- Adjektiv
- Emne
-
Personlege eigenskapar
, Arbeid
- Innlese av
- Knut K. Homme (2022)
Registrert: 16.12.2005
Oppdatert: 16.06.2011
Del
- Info for innlogga brukar:
-
- Kjelde:
- Tarald Nomeland
- Kjelde (fritekst):
- Kjetil Brottveit
- Registrert av:
-
Svein Jore
(16.12.2005)
- Korrekturlese av:
-
Sigurd Brokke
(16.06.2011)
- Oppdatert av:
- Sigurd Brokke (08.10.2022)
- Intern kommentar:
- notat tyding 1; "skuve or vegen"